تعریف کانون یا مرکز ارزیابی

کانون یا مرکز ارزیابی، رویکرد یا فرایندی است که از طریق آن، شایستگی های فرد جهت انجام یک نقش خاص، یا ارتقا و توسعه، توسط تیم ارزیابان با استفاده از ابزارهای معین مورد سنجش قرار می گیرد.
نتایج حاصل از فرایند ارزیابی در کانون ارزیابی:
– استخدام افراد مناسب و واجد صلاحیت
– استعدادیابی برای انتصاب افراد در مشاغل کلیدی
– تعیین و تشخیص نیازهای افراد برای پرورش و تکمیل شایستگیها
– جابجایی افقی یا عمودی افراد در سازمان

مزایای کانون ارزیابی
استفاده از تکنیکها، ابزارها و تمرینهای متنوع
استفاده از ارزیابها متعدد وآموزش دیده
ارزیابی شایستگیهای اختصاصی سازمان
تشخیص و شناسایی شایستگیهای فرد
تشخیص توانمندی فرد درراستای شغل مورد نظر
ارزیابی فرد در گروه و در تعامل با سایر افراد
صرف مدت زمان کافی جهت ارزیابی
دلیل انتخاب مرکز ارزیابی به عنوان رویکرد معتبر
پذیرش
پذیرش توسط سازمانهای پیشرو
اعتبار
بالاترین اعتبار (۶۹%) برای مرکز ارزیابی در مقایسه با سایر روشها مثل مصاحبه (۲۰%)
استاندارد بین المللی
داشتن استاندارد بین المللی
وجود تمایز مراکز ارزیابی
۱. تاکید بر تجزیه و تحلیل مشاغل برای دستیابی به فهرست شایستگی های مورد نیاز
۲. تاکید بر مطالعه دلایل موفقیت شاغلین موفق مشاغل مورد نظر
۳. استفاده از چند شیوه و روش ارزیابی (به صورت مکمل) ۴. استفاده از چند ارزیاب ( از داخل و خارج از سازمان )
۵. آموزش ارزیابان بویژه در مورد مهارتهای مشاهده، یادداشت برداری و گزارش نویسی، قضاوت، استنباط و استنتاج
۶. استفاده از شبیه سازی در ارزیابیها به منظور قرار دادن افراد در موقعیتهای واقعی و مشاهده و ارزیابی رفتارها، عمل ها و عکس العملهای آنان
۷. ارزیابی بر اساس شواهد رفتاری عینی به جای قضاوت های ذهنی
۸. تلاش برای تحقق اتفاق نظر ارزیابان از طریق گفتگو و اجماع به جای رایگیری
۹. تلاش برای إیجاد گزارش بازخورد مشترک توسط ارزیابان


۳ مرحله از
برخی از تمرینها به قرار زیر می باشند:
مراحل اجرای کانون ارزیابی
در ۳ مرحله
- تدوین و ارایه معیارهای انتخاب شرکت کنندگان در کانون
- طراحی مدل شایستگی
- طراحی تمرینهای ارزیابی
- اجرای تمرین ها و آزمونها
- تهیه گزارش توسعه فردی
- ارایه برنامه توسعه ارزیابی شوندگان


