
پارادوکس ابیلن به شرایطی اشاره دارد که گروهی تصمیم جمعی میگیرند که مغایر با افکار و احساسات تک تک اعضای آن باشد. پارادوکس Abilene به این دلیل اتفاق میافتد که افراد نمیخواهند “قایق را بچرخانند” یا “یک خرمگس معرکه باشند”، حتی اگر برداشت آنها از احساسات اعضای دیگر نادرست باشد.
پارادوکس ابیلن توسط متفکر مدیریت، جری بی هاروی، استاد برجسته مدیریت دانشگاه جورج واشنگتن، در مقالهای در این زمینه معرفی شد. این اتفاق به این دلیل میافتد که انسان نسبت به برخلاف احساسات یک گروه بودن، بیزاری طبیعی دارد- آنها می خواهند از نظر اجتماعی مطابقت داشته باشند. به گفته هاروی، تناقض ممکن است پیش برود زیرا افراد معتقدند اگر “در مورد موضوعی” صحبت کنند، نگرش یا احساسات منفی را تجربه خواهند کرد. مطمئناً، اگر کسی حرفی نزند، گروه تصمیمی میگیرد که مغایر خواستهها و احساسات گروه باشد.
پارادوکس شبیه تفکر گروهی است اما به طور کلی وقتی پارادوکس ابیلن رخ میدهد، افراد جداگانه گروه تصور میکنند که تصمیم کلی ضعیف است، اما این همیشه در مورد تفکر گروهی صدق نمیکند. گروههای کارآمد باید به عنوان بخشی از بهینهسازی پویایی گروه، بر غلبه بر تفکر گروهی و پارادوکس ابیلن کار کنند.
« بازگشت به فهرست واژه نامه